Η
ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ
ΤΗΣ
ΓΕΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ
ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Είναι
αρκετά
σημαντικό ότι,
παρά τη
δυναμικότητα
και τον
αδιαφιλονίκητο
χαρακτήρα των
ελευθεριακών
ιδεών και παρά
την
επικαιρότητα
και την
ακεραιότητα
των αναρχικών
θέσεων, όσον
αφορά την
κοινωνική
επανάσταση και,
τελικά, τον
ηρωισμό και τις
αμέτρητες
θυσίες των
αναρχικών στον
αγώνα για τον
ελευθεριακό
κομμουνισμό, το
αναρχικό
κίνημα
παραμένει
αδύνατο και
εμφανίζεται
αρκετά συχνά
στην ιστορία
των αγώνων της
εργατικής
τάξης, ως ένα
μικρό γεγονός,
ως ένα μόνο
επεισόδιο και
όχι ως ένας
σημαντικός
παράγοντάς του.
Αυτή
η αντίφαση
ανάμεσα στη
θετική και
δυναμική ουσία
των αναρχικών
ιδεών και τη
μίζερη
κατάσταση στη
οποία
βρίσκεται τώρα
το αναρχικό
κίνημα, έχει
την εξήγησή της
σε μια σειρά
αιτιών, από τις
οποίες η πιο
σπουδαία και
πρωταρχική
είναι ίσως η
απουσία
οργανωτικών
αρχών και
πρακτικών στο
ίδιο το
αναρχικό
κίνημα.
Σε
όλες τις χώρες
του κόσμου το
αναρχικό
κίνημα
αντιπροσωπεύεται
από αρκετές
τοπικές
οργανώσεις, οι
οποίες
υποστηρίζουν
αντιφατικές
θεωρίες και
πρακτικές, μη
έχοντας ούτε
προοπτική για
το μέλλον ούτε
και συνέχεια
της μαχητικής
δραστηριότητας
και ως συνήθως
εξαφανίζονται
και μόλις που
αφήνουν πίσω
τους τα ίχνη
τους.
Λαμβάνοντάς
την ως όλο την
κατάσταση αυτή
του
επαναστατικού
αναρχισμού
μπορούμε να την
ορίσουμε μόνο
ως "χρόνια
αποδιοργάνωση".
Ως
άλλος κίτρινος
πυρετός, η
αρρώστια αυτή
της
αποδιοργάνωσης
εμφανίστηκε
στις
οργανώσεις του
αναρχικού
κινήματος,
έχοντάς το
ταρακουνήσει
για αρκετές
δεκαετίες.
Χωρίς
αμφιβολία, η
αποδιοργάνωση
αυτή παράγεται
από μερικά
σφάλματα στη
θεωρία και
κυρίως από μια
λανθασμένη
εκτίμηση της
αρχής της
ατομικότητας
στον αναρχισμό:
η θεωρία αυτή
πολύ συχνά
συγχέεται με
την άποψη περί
απουσίας κάθε
υπευθυνότητας.
Οι εραστές του
ισχυρισμού του "εγώ",
αυτοί που
μιλούν μόνο
περί της
προσωπικής
ευχαρίστησης,
κατά
ισχυρογνώμονα
τρόπο,
προσκολλώνται
στη χαοτική
κατάσταση του
αναρχικού
κινήματος και
φλυαρούν για
την άμυνά του
μέσω των
αμετάβλητων
αρχών του
αναρχισμού και
των δασκάλων
του.
Αλλά
οι αμετάβλητες
αρχές και οι
δάσκαλοι έχουν
δείξει ακριβώς
το αντίθετο.
Η
διασπορά και η
διάλυση είναι
ολέθριες
καταστάσεις.
Μια κλειστή
ένωση αποτελεί
σημάδι ζωής και
ανάπτυξης. Ο
νόμος αυτός του
κοινωνικού
αγώνα ισχύει
και για τις
κοινωνικές
τάξεις και για
τις διάφορες
οργανώσεις.
Ο
αναρχισμός δεν
είναι μια
θαυμάσια
ουτοπία, ούτε
μια αφηρημένη
φιλοσοφική
ιδέα. Είναι ένα
κοινωνικό
κίνημα του
εργαζόμενου
λαού. Γιâ αυτό το
λόγο, πρέπει να
συγκεντρώσει
τις δυνάμεις
του σε μια
οργάνωση,
συνεχώς δρώσα,
όπως αυτό
απαιτείται από
την
πραγματικότητα
και τη
στρατηγική της
ταξικής πάλης.
"Είμαστε
πεπεισμένοι",
είπε ο
Κροπότκιν, "ότι
η δημιουργία
μιας
αναρχικής
οργάνωσης στη
Ρωσία, όχι μόνο
δεν είναι
επιζήμια για
το κοινό
επαναστατικό
καθήκον, αλλά
είναι και, από
την άλλη
πλευρά,
επιθυμητή και
χρήσιμη σε ένα
μεγάλο βαθμό". (Πρόλογος
στο "Η Παρισινή
Κομμούνα" του Μ.
Μπακούνιν,
έκδοση του 1892).
Ούτε
ο Μπακούνιν
αντιτάχθηκε
στην ιδέα μιας
γενικής
αναρχικής
οργάνωσης.
Αντίθετα, οι
φιλοδοξίες του
περί
οργανώσεων και
ακόμα η δράση
του στη Αâ
Διεθνή, μας
παρέχουν κάθε
δικαίωμα να τον
δούμε ως ένα
δραστηριοποιημένο
μαχητή ακριβώς
για μια τέτοια
οργάνωση.
Από
πρακτική άποψη
μιλώντας, όλοι
οι
δραστηριοποιημένοι
αναρχικοί
μαχητές
αγωνίστηκαν
ενάντια στην
κατακερματισμένη
δράση και
επιζήτησαν ένα
αναρχικό
κίνημα
σφυρηλατημένο
από την ενότητα
μέσων και
σκοπών.
Ήταν
κατά τη
διάρκεια της
Ρωσικής
Επανάστασης
του 1917, που η
ανάγκη για μια
γενική
αναρχική
οργάνωση ήταν
πολύ βαθιά και
επείγουσα. Ήταν
κατά τη
διάρκεια της
Επανάστασης
αυτής που το
ελευθεριακό
κίνημα
απέδειξε το
μέγιστο βαθμό
τοπικισμού και
μπερδέματος. Η
απουσία μιας
γενικής
οργάνωσης
οδήγησε
αρκετούς
δραστήριους
αναρχικούς
μαχητές στις
γραμμές των
Μπολσεβίκων.
Αυτή η απουσία
είναι επίσης η
αιτία για το
ότι σήμερα
αρκετοί άλλοι
μαχητές
παραμένουν
παθητικοί, μην
επιτρέποντας
κάθε χρήση της
δύναμής τους, η
οποία συχνά
είναι αρκετά
αξιοσημείωτη.
Έχουμε
μια πολύ μεγάλη
ανάγκη από μια
οργάνωση, η
οποία να
συγκεντρώνει
την πλειοψηφία
των
συμμετεχόντων
στο αναρχικό
κίνημα,
δημιουργώντας
μια γενική και
τακτική
πολιτική
γραμμή του
αναρχισμού, η
οποία θα
μπορούσε να
γίνει ο οδηγός
ολόκληρου του
κοινωνικού
κινήματος.
Είναι
η ώρα ο
αναρχισμός να
εγκαταλείψει
το τέλμα της μη
οργάνωσης, να
θέσει ένα τέλος
στις
ατελείωτες
αμφιταλαντεύσεις
όσον αφορά τα
πιο σημαντικά
ζητήματα
τακτικής και
θεωρίας, να
κινηθεί
αποφασιστικά
προς ένα
ξεκάθαρο σκοπό
και να
επιχειρήσει
μια οργανωμένη
συλλογική
πρακτική.
Δεν
είναι αρκετό
πάντως να
δημιουργήσουμε
μόνο τη ζωτική
ανάγκη για μια
τέτοια
οργάνωση. Είναι
επίσης
απαραίτητο να
δημιουργήσουμε
τη μέθοδο για
τη δημιουργία
της.
Αρνούμαστε
ως θεωρητικά
και πρακτικά
ανάρμοστη, την
ιδέα της
δημιουργίας
μιας οργάνωσης
με τη συνταγή
της "σύνθεσης",
το να ενώσουμε
δηλαδή τους
αντιπροσώπους
των διαφόρων
τάσεων του
αναρχισμού. Μια
τέτοια
οργάνωση,
έχοντας
ενσωματώσει
ετερογενή -
θεωρητικά και
πρακτικά -
στοιχεία, θα
μπορούσε να
είναι μια
μηχανιστική
συγκέντρωση
ατόμων
διαφορετικών
αντιλήψεων
πάνω σε όλα τα
ζητήματα του
αναρχικού
κινήματος, μια
συγκέντρωση η
οποία θα
μπορούσε
αναπόφευκτα να
αποσυντεθεί σε
μια περίπλοκη
πραγματικότητα.
Η
αναρχο-συνδικαλιστική
μέθοδος δεν
επιλύει το
πρόβλημα της
αναρχικής
οργάνωσης, δεν
δίνει
προτεραιότητα
σ΄ αυτό το
πρόβλημα και
ενδιαφέρεται
μόνο και μόνο
να εισχωρήσει
και να κερδίσει
δύναμη ανάμεσα
στο
βιομηχανικό
προλεταριάτο.
Πάντως,
δεν μπορεί να
επιτευχθεί μια
σπουδαία λύση
στο ζήτημα αυτό
- ακόμα και αν
δημιουργηθεί
μια βάση - εκτός
εάν υπάρξει μια
γενική
αναρχική
οργάνωση.
Η
μόνη μέθοδος
που οδηγεί στη
λύση του
προβλήματος
της γενικής
οργάνωσης
είναι κατά τη
γνώμη μας, η
πορεία των
δραστηριοποιημένων
αναρχικών
μαχητών στη
βάση επακριβών
θέσεων -
θεωρητικών,
τακτικών και
οργανωτικών ö
δηλαδή η
περισσότερο ή η
λιγότερο
τέλεια βάση
ενός
ομοιογενούς
προγράμματος.
Η
επεξεργασία
ενός τέτοιου
προγράμματος
είναι ένα από
τα πρωταρχικά
επιβαλλόμενα
από τον
κοινωνικό
αγώνα
καθήκοντα
στους
αναρχικούς τα
τελευταία
χρόνια. Στο
καθήκον αυτό, η
ομάδα μας αυτή
των Ρώσων
αναρχικών στην
εξορία,
αφιερώνει ένα
σημαντικό
μέρος των
προσπαθειών
της.
Η
Οργανωτική
Πλατφόρμα που
δημοσιεύεται
παρακάτω,
αντιπροσωπεύει
το περίγραμμα,
το σκελετό ενός
τέτοιου
προγράμματος.
Πρέπει να μας
εξυπηρετήσει
ως ένα πρώτο
βήμα προς την
πορεία των
ελευθεριακών
δυνάμεων σε μια
μοναδική,
δραστήρια
επαναστατική
συλλογικότητα,
ικανή για αγώνα,
τη Γενική Ένωση
Αναρχικών.
Δεν
έχουμε
αμφιβολίες ότι
υπάρχουν
χάσματα στην
παρούσα
πλατφόρμα.
Υπάρχουν
τέτοια χάσματα
καθώς όλοι μας
κάνουμε νέα
πρακτικά
βήματα κάθε
σπουδαιότητας.
Είναι πιθανόν
κάποιες
συγκεκριμένες
σημαντικές
θέσεις να μην
έχουν
περιληφθεί ή
άλλες να έχουν
μεταχειριστεί
κατά τρόπο
ανεπαρκή ή
κάποιες άλλες
να είναι αρκετά
λεπτομερείς ή
και να
επαναλαμβάνονται.
Όλα αυτά είναι
πιθανά, αλλά
όχι ζωτικής
σημασίας. Αυτό
που είναι
σημαντικό
είναι να
θέσουμε τις
βάσεις μιας
γενικής
οργάνωσης και
αυτό είναι το
τελικό βήμα που
πραγματοποιείται,
ως ένα βαθμό,
από την παρούσα
πλατφόρμα.
Είναι
στο χέρι
ολόκληρης της
συλλογικότητας,
της Γενικής
Ένωσης
Αναρχικών, να
την επεκτείνει,
να της
προσδώσει
βάθος, να
παρουσιάσει
μια οριστική
πλατφόρμα για
ολόκληρο το
αναρχικό
κίνημα.
Υπάρχει
ακόμα και ένα
άλλο ζήτημα για
το οποίο έχουμε
αμφιβολίες.
Προβλέπουμε
ότι αρκετοί
αντιπρόσωποι
του λεγόμενου self-styled
ατομικισμού
καθώς και του
χαοτικού
αναρχισμού, θα
μας επιτεθούν
με αφρισμένο το
στόμα και θα
μας
κατηγορήσουν
ότι
παραβαίνουμε
τις αναρχικές
αρχές. Πάντως,
γνωρίζουμε ότι
τα
ατομικιστικά
και χαοτικά
στοιχεία
καταλαβαίνουν
και
εκλαμβάνουν τη
λέξη "αναρχικές
αρχές" ως
πολιτική
αδιαφορία,
αμέλεια και
απουσία κάθε
υπευθυνότητας,
κάτι που έχει
προκαλέσει στο
κίνημά μας
σχεδόν
αθεράπευτες
διασπάσεις,
εναντίον των
οποίων
αγωνιζόμαστε
με όλη μας την
ενεργητικότητα
και το πάθος. Γιâ
αυτό και
μπορούμε να
αγνοήσουμε
ήρεμα τις
επιθέσεις από
αυτή την πλευρά.
Βασίζουμε
τις ελπίδες μας
στους άλλους
μαχητές. Πάνω σâ
αυτούς που
παραμένουν
πιστοί στον
αναρχισμό,
έχοντας την
εμπειρία και
έχοντας επίσης
υποφέρει από
την τραγωδία
του αναρχικού
κινήματος και
βασανιστικά
ψάχνουν για μια
λύση.
Παραπέρα,
εναποθέτουμε
σπουδαίες
ελπίδες στους
νέους
αναρχικούς, οι
οποίοι
γεννημένοι
στην αναπνοή
της Ρωσικής
Επανάστασης
και
τοποθετημένοι
από την αρχή
στο κέντρο των
εποικοδομητικών
προβλημάτων, θα
απαιτήσουν
σίγουρα την
πραγματοποίηση
των θετικών και
οργανωτικών
αρχών του
αναρχισμού.
Καλούμε
όλες τις
Ρωσικές
αναρχικές
οργανώσεις, που
είναι
διασκορπισμένες
σε διάφορες
χώρες του
κόσμου, αλλά
και ακόμα τους
απομονωμένους
αναρχικούς
μαχητές, να
ενωθούν στη
βάση μιας
κοινής
οργανωτικής
πλατφόρμας.
Ας
μας
εξυπηρετήσει η
πλατφόρμα αυτή
ως
επαναστατική
σπονδυλική
στήλη, ως το
σημείο πορείας
όλων των
μαχητών του
Ρωσικού
αναρχικού
κινήματος!
Ας
θέσουμε τις
βάσεις για τη
Γενική Ένωση
Αναρχικών!
Ζήτω
η Κοινωνική
Επανάσταση των
Εργατών του
Κόσμου.
Η
ομάδα "Dielo
Truda"
Παρίσι,
20 Ιούνη 1926
On to ΓΕΝΙΚΟΣ
ΤΟΜΕΑΣ
Back to Index
Source: Workers
Solidarity Movement
Return to The
Nestor Makhno Archive
Other pages connected to this site:
Anarchist
Groups & Organizations
An
Anarchist Reader
L@
Pagin@ di nestor mcnab